- imiennie
- по имени; поимённо;
wywoływać \imiennie вызывать по фамилии
+ po imieniu* * *по и́мени; поимённоwywoływać imiennie — вызыва́ть по фами́лии
Syn:po imieniu
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wywoływać \imiennie вызывать по фамилии
wywoływać imiennie — вызыва́ть по фами́лии
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
imiennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} posługując się imieniem lub nazwiskiem, wymieniając, podając czyjeś (lub swoje) imię lub nazwisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczytać imiennie osoby, które zakwalifikowały się do finału konkursu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imiennie — «używając imienia, nazwiska, nazwy; wymieniając czyjeś nazwisko, jakąś nazwę» Krytykować kogoś imiennie. Wskazać imiennie winnych katastrofy. Wymieniono kogoś imiennie w rozkazie dziennym … Słownik języka polskiego
przywołanie — n I rzecz. od przywołać ∆ Rozmowa z przywołaniem «rozmowa telefoniczna z osobą, która została imiennie wezwana do aparatu przy zamawianiu rozmowy międzymiastowej» ∆ karc. Grać z przywołaniem «grać razem z osobą, która pasowała, przeciwko… … Słownik języka polskiego
przywołanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przywołać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przy zamawianiu rozmów telefonicznych: poproszenie do telefonu … Langenscheidt Polski wyjaśnień